Aby móc się wypalić, najpierw trzeba zapłonąć. Intensywna praca, brak odpowiedniej dawki snu, negatywne podejście do rzeczywistości oraz zmęczenie i nerwowość, mogą osłabić każdego człowieka – zarówno pracownika oświaty, jak i sportowca czy księdza. Większość z nas narażona jest na tzw. wypalenie zawodowe, nie każdy jednak zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji.
W jaki sposób uniknąć wypalenia zawodowego? Czy istnieją metody, dzięki którym można wrócić do dawnej kondycji psychofizycznej? Jakie są najczęstsze objawy wypalenia zawodowego? O tym przeczytacie w dalszej części artykułu.
Czym jest wypalenie zawodowe?
Wypalenie zawodowe to inaczej – stan wypalenia psychofizycznego. Choroba (nierzadko trudna do zdiagnozowania) powoduje, że człowiek – do tej pory zadowolony z działalności zawodowej – staje się obojętny i traci zainteresowanie pracą.
Pierwsze objawy wypalenia zawodowego
– częste spóźnienia,
– niechęć do wychodzenia z domu,
– spadek jakości oraz efektywności pracy,
– niekontrolowane wybuchy złości/agresji,
– brak cierpliwości,
– cynizm,
– negatywne, nierzadko – samobójcze myśli,
– niedotrzymywanie słowa (w kwestiach zawodowych),
– skargi ze strony klientów firmy,
– skargi ze strony współpracowników,
– częste korzystanie ze zwolnień lekarskich,
– brak pomysłów/twórczego myślenia.
Wskazówka dla pracodawców!
Jeśli zaobserwujesz, że jeden z Twoich pracowników często spóźnia się do pracy, nie dotrzymuje słowa oraz wyżywa się na współpracownikach, przeprowadź z nim konieczną rozmowę. Pamiętaj – Twój podwładny mógł stać się „ofiarą” tzw. wypalenia zawodowego. Ważne jest, aby (w sytuacjach kryzysowych) nie pozostawiać pracownika samemu sobie.
Kogo dotyczy tzw. wypalenie zawodowe?
W głównej mierze:
• lekarzy (oraz innych pracowników służb ratowniczych),
• policjantów,
• nauczycieli (pracowników oświaty),
• sportowców,
• księży,
• dziennikarzy,
• pisarzy,
• menedżerów,
• malarzy,
• specjalistów wysokiej technologii.
Uwaga!
Główną przyczyną wypalenia zawodowego jest chroniczny stres, tj. stres wynikający z poczucia bezsilności oraz nie radzenia sobie z wymaganiami stawianymi przez pracodawcę.
Czy można uniknąć wypalenia zawodowego?
Można. Poniżej prezentujemy kilka sprawdzonych sposobów:
• Sposób numer jeden – pracuj, dąż do celu oraz odpoczywaj „za dwoje”.
Praca to nieodłączny element ludzkiego życia. Istotne jest jednak, aby nie zatracić się w codziennych obowiązkach. Aby móc działać i kreować nowe projekty, powinieneś (a wręcz musisz) regenerować swoje siły. Pamiętaj – osiem godzin snu w zupełności wystarczą.
• Sposób numer dwa – nie zapominaj o śniadaniu, obiedzie i kolacji.
Systematyczne jedzenie posiłków to doskonały sposób na poprawę samopoczucia. Zanim pójdziesz do pracy (oraz wpadniesz w wir aktywności zawodowej), koniecznie zjedz pełnowartościowe śniadanie.
Uwaga!
Aby Twój dzień należał do wyjątkowo udanych, powinieneś sięgać po świeże owoce i warzywa (czyli źródło cennych witamin + energii). Ważne jest również, aby wypijać półtora – dwa litry wody mineralnej dziennie – najlepiej niegazowanej.
• Sposób numer trzy – wyznaczaj sobie jasno określone cele (pamiętaj – lepiej zrealizować kilka zadań dobrze, niż kilkanaście „na pół gwizdka”).
• Sposób numer cztery – pamiętaj o aktywności fizycznej.
Sport to zdrowie i o tym należy pamiętać każdego dnia. Jeśli zamierzasz cieszyć się życiem, aktywnością zawodową oraz dobrym, nieprzemijającym zdrowiem, korzystaj z mocy, jaką daje Ci pływanie, jazda na rowerze, nordic walking oraz sporty walki.
• Sposób numer pięć – szukaj pozytywnych stron życia/pracy.
Pozytywne myślenie to klucz do szczęścia każdego człowieka. Im więcej dobrych stron odnajdziesz w codziennym życiu, tym łatwiej uporasz się z pracą, domem i obowiązkami. Istotnym podkreślenia jest fakt, że jednostka szukająca pozytywnych stron życia, bywa uznawana za bardziej twórczą, silną i rozwojową.
• Sposób numer sześć – rób przerwy w pracy (intensywna praca potrafi „wciągnąć” człowieka bez reszty; istotne jest jednak, aby co kilkadziesiąt minut robić sobie krótką przerwę; przerwa – co warte podkreślenia – powinna być równie twórcza, co praca).
• Sposób numer siedem – relaksuj się każdego dnia (możesz np. sięgnąć po medytację, słuchać relaksacyjnej muzyki oraz korzystać z twórczej mocy aromaterapii).
• Sposób numer osiem – powiedz „Nie” nudzie w pracy.
• Sposób numer dziewięć – nie myśl o tym co będzie jutro, skup się raczej na analizie dnia dzisiejszego.
• Sposób numer dziesięć – szukaj wsparcia i pomocy (w sytuacji, gdy inne środki zawodzą, masz dodatkowe wyjście z opresji, tj. pomoc specjalisty, np. psychologa).
Podsumowanie
Aktywność zawodowa potrafi tak samo motywować, jak niszczyć. Istotne jest zatem, aby (w pogoni za lepszym życiem) znaleźć tzw. „złoty środek”. Praca powinna być źródłem satysfakcji, miejscem pełnym wyzwań oraz motorem do działania. Jeśli zamiast radości, czujesz lęk, bezsilność i trwogę, skontaktuj się ze specjalistą (prawdopodobnie stałeś się „ofiarą” wypalenia zawodowego).
